Książki przez wieki część I
Historię książki do niedawna można było podzielić na dwa etapy: czasy książek sprzed wynalezienia druku i epokę książki drukowanej. Współcześnie w erze cyfryzacji warto wyróżnić także książki cyfrowe – e-booki, które jednak, mimo przewidywań, jak dotąd nie wyparły drukowanych woluminów. Współcześnie na półkach w księgarniach znaleźć można książki o najróżniejszej tematyce. Od beletrystyki przez książki naukowe po albumy dotyczące sztuki czy fotografii. Szukając interesujących nas tytułów warto przejrzeć ofertę księgarni internetowej.
Książka czy nie-książka? O piśmiennictwie w starożytności
Umiejętność zapisywania myśli i informacji była kluczowa dla rozwoju ludzkości. Nasi umiejący pisać przodkowie odnieśli większe sukcesy od tych, którzy tego nie potrafili. Znaki graficzne zapisywano na łatwo dostępnych lokalnie materiałach. Jednym z pierwszych nośników były tabliczki gliniane wykorzystywane w Babilonii i Asyrii. Stosowano tam pismo klinowe. Znaki stawiano za pomocą rylców, następnie tabliczki były suszone i wiązane rzemykami w blok. W Egipcie, Gracji i Rzymie jako materiał pisarski stosowano papirus. Łodygi papirusu wypełnione są kleistym sokiem. Cięto je na pasy, a następnie układano ściśle koło siebie, drugą warstwę układano na wierzchu „na krzyż” i prasowano. W ten sposób powstawał jednolity arkusz, który suszono i gładzono. Na arkuszach pisano trzciną maczaną w farbie z czerwonej glinki lub atramencie wyrabianym z sadzy wymieszanej z żywicą i wodą. Pergamin wynaleziono natomiast na przełomie III i II wieku p.n.e. Jego opracowanie było efektem rywalizacji pomiędzy Biblioteką Aleksandryjską i Pergamońską. Ptolemeusz zakazał wywozu papirusu z Egiptu, w związku z czym król Pergamonu – Eumenes II musiał szukać innego materiału piśmienniczego. W taki sposób powstał pergamin, wytwarzany poprzez odpowiednie garbowanie skóry koźlej, owczej lub cielęcej. Początkowo z pergaminu tworzono, podobnie jak z papirusu zwoje. Około II w. p.n.e. rozpoczął się proces formowania kodeksu pergaminowego. Podstawą jego budowy była karta złożona na pół. Początkowo zwoje i kodeksy funkcjonowały równolegle. Z czasem kodeks stał się znacznie bardziej popularny. Oprawę kodeksu stanowiły dwie drewniane deseczki. Warto wspomnieć, że stosowanie pergaminu umożliwiło stosowanie rozbudowanych iluminacji i miniatur, ponieważ farba i tusz były doskonale absorbowane przez materiał.
