W warunkach polskich kopalń węgla kamiennego eksploatację ścian prowadzi się wyłącznie przy wykorzystaniu zmechanizowanych kompleksów ścianowych; maszyną urabiającą jest frezujący kombajn ścianowy. Dominująca pozycja kombajnów ścianowych wynika z wyłącznej eksploatacji pokładów o miąższości powyżej 1,5m. Niestety i ta najmniejsza miąższość pokładu stwarza duże trudności w prowadzeniu ściany i silnie ogranicza wydajność, czyli wydobycie dobowe.
Możliwe jest w tych warunkach zastosowanie techniki strugowej, lech spełnione muszą być określone wymagania. Wszystkie czynności wynikające z możliwości lub konieczności zastosowania statycznych strugów węglowych muszą zapewnić uzyskanie założonego wydobycia dobowego.
W podręczniku założono konieczność takiego przedstawienia powyższego problemu, by przy obecnym stanie wiedzy, poprzez omówienie strugowych systemów ścianowych, maszyn i urządzeń strugowych kompleksów ścianowych, zagadnień związanych z procesem skrawania i ładowania, podać kompleksowy zbiór zasad i reguł umożliwiających dobór maszyn i urządzeń strugowego kompleksu ścianowego, a szczególnie statycznego struga węglowego, uwzględniający warunki geologiczno-górnicze panujące w wyrobisku, w którym te urządzenia mają pracować.